112 internet gazetesinde yazan Aleksey Kuşç Gürcistan örneğinden hareketle Saakaşvili’nin Ukrayna’ya ne sunabileceğini yazdı. Kuşç’un yazısını Türkçeye tercüme ederek sunuyoruz.
Sovyet sonrası ülkelerden biri.
Portföyü: 1990 ile karşılaştırıldığında nüfus % 30 azaldı. İşgücü transferlerinden “kazanılan para”nın GSYİH’ye oranı % 10’a ulaşmaktadır. Genişleyen negatif ticaret dengesi. Endüstrileşmenin bitirilmesi ile enerji dengesi fazlası. Hammadde ve yarı mamul ihracatının payındaki artış.
Ukrayna’ya çok benzer. Ancak başka bir seçenek daha var: Gürcistan, şimdi yapmayı planladığımız reformların merkez üssü.
Tabii ki, nüanslar var. Gürcistan’da mühendislik ürünleri ihracatı keskin bir şekilde arttı. Sürpriz? Kullanılmış arabaları yeniden ihraç ederek ….
Ortak başka ne var. GSYİH büyümesi perişan bir şekilde oldu. Basit bir deyişle, Ukrayna sıfır noktasında iken % 10 büyüdü, Gürcistan reform döneminde yaklaşık olarak aynı şekilde büyüdü ve genel nüfus lehine fayda etkisi minimal düzeyde kaldı. Nüfusun çoğu fakirdi ve kaldı.
Mutlak refah yavaş yavaş büyüyor (kişi başına servet) ve göreli (genel bölgesel göstergeyle orantılı) azalıyor veya en iyi ihtimalle hareketsiz duruyor.
Gürcü reformlarının tüm menüsünden, gelir vergisinin bir sosyal güvenlik vergisi ile birleştirilerek oluşturulduğu “sabit gelir vergisi” fikrini seviyorum.
Saakaşvili Ukrayna’ya ne sunacak?
Benim tahminlerim (daha sonra kontrol edebilirsiniz):
- Çalışma hayatında asosyalizasyon: Asgari ücretin kaldırılması, fazla mesai verilmemesi, işten çıkarmanın basitleştirilmesi.
- İthalat vergilerinin azaltılması (sıfırlama mümkündür) ve “girişte” gümrük prosedürlerinin basitleştirilmesi.
- Bilimin finansmanının azaltılması: Bilimler Akademisi dışındaki uzmanlaşmış kurumların kaldırılması, Eğitim Bakanlığı emrine verilmeleri ve sonrasında üniversitelerde “kadro” verilmesi ve gerçekte tasfiye edilmesi.
- Hastanelerin özelleştirilmesi.
- Anti-Tekel Komitesi’nin rolünün azaltılması.
- Cari koşullarda, finans ve sanayi gruplarının basitçe gelir vergisi ödemeyi durdurmasına yol açacak olan, sermaye transferleri ve yatırımların durması.
Planın başarılı olduğunu düşünün, “çıkış yolu” nedir?
Ekonominin nihai sanayileştirilmesi.
Tarımın ihracat yapısındaki payının büyümesi; tarımın ücretler içindeki payının % 5 olmasına rağmen ihracat payı % 50’ye kadar çıkıyor. Bu yüzden binlerce yeni işsiz.
ILO metodolojisine göre işsizlik oranı % 10’u aşacaktır ve bu kriz faktörü dikkate alınmadan gerçekleşir.
Nüfusun ileri seviye tıbbi hizmetlere erişilebilirliği azalacak ve bilimsellik potansiyel olarak azalacaktır.
Reformcuların eline geçen ekonomik sistem, nüfusta bu formatta besleyebileceği yeni bir denge noktası arayacak ve bu 37 milyon olmayacak.
Demografik zirve artacaktır.
Gerçekten 21. yüzyılda reformları mı deniyor?
Aleksey Kuşç
